Trakteren

Toen oudste zoon drie werd begon het. Hij zat op de peuterspeelzaal en mocht trakteren. Inmiddels heb ik alles bij elkaar opgeteld elf keer een jarig kind naar school gebracht met versierd mandje. Daarbij mocht oudste zoon trakteren toen zijn zusje geboren was en trakteerden zoon en datzelfde zusje drie jaar later toen hun broertje geboren was.

Waar ik in het dagelijks leven zelden knutsel, word ik een paar keer per jaar erg vrolijk van het in elkaar zetten van een stuk of 25 autootjes/ treintjes /vlinders/ wat we verder bedenken. Het moet niet. Maar waar 1 zo'n geknutseld dingetje niet heel bijzonder is, wordt het geheel van een stuk of 25 autootjes/ treintjes/ vlinders/ wat we verder bedenken gewoon... heel leuk.

Zo werden het een keer Kameleon-bootjes, en gitaartjes van glimkarton met priegelige snaren erop geplakt, en wiegjes voor als de baby geboren zou zijn. Deze maand werd onze dochter zes jaar. Met haar nieuwe oorbellen in pasgeschoten gaatjes mocht ze trakteren. Ik knoopte daar armbandjes voor (een stuk of 25), begon daar afgelopen zomer al mee, en ja, daar werd ik ook heel blij van...

Op een gegeven moment bereiken ze vanzelf een leeftijd waarop zelf in elkaar geknutselde traktaties niet meer zo nodig hoeven. Gelukkig is jongste zoon pas twee en gaat hij komende lente nog maar voor het allereerst trakteren.